Kiedy udzielane są ambulatoryjne świadczenia specjalistyczne?
Ambulatoryjne świadczenia specjalistyczne udzielane są na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
Skierowanie dla ubezpieczonego nie jest wymagane do świadczeń:
- ginekologa i położnika,
- dentysty,
- dermatologa,
- wenerologa,
- onkologa,
- okulisty,
- psychiatry,
- dla osób chorych na gruźlicę,
- dla osób zakażonych wirusem HIV,
- dla inwalidów wojennych i wojskowych, osób represjonowanych oraz kombatantów,
- dla cywilnych niewidomych ofiar działań wojennych,
- dla osób uzależnionych od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych w zakresie lecznictwa odwykowego,
- dla uprawnionego żołnierza lub pracownika, w zakresie urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa.
Pacjent ma prawo wyboru lekarza specjalisty, spośród świadczeniodawców posiadających umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia.
Pacjent ubiegający się o świadczenie, obowiązany jest przedstawić dowód ubezpieczenia zdrowotnego. Brak dowodu ubezpieczenia nie może być podstawą odmowy udzielenia świadczenia w stanie nagłym.
Ważne:
- w przypadku braku możliwości uzyskania porady w dniu zgłoszenia, świadczeniodawca zobowiązany jest do prowadzenia listy osób oczekujących i wyznaczenia terminu przyjęcia (kryteria umieszczania pacjentów na liście reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia, więcej nt. list oczekujących w rozdziale „Kolejki oczekujących”).
- w medycznie uzasadnionych przypadkach lekarz specjalista udziela porad w domu pacjenta,
- badania diagnostyczne są dla ubezpieczonego bezpłatne na podstawie skierowania, w laboratorium/ pracowni, wskazanej przez lekarza,
- rejestracja pacjentów odbywa się na podstawie zgłoszenia: osobistego, telefonicznego lub za pośrednictwem osoby trzeciej.
Lekarz kierujący ubezpieczonego do lekarza specjalisty, dołącza do skierowania: wyniki badań diagnostycznych i przeprowadzonych konsultacji, będących w jego posiadaniu, umożliwiających lekarzowi kierującemu postawienie wstępnego rozpoznania, stanowiącego przyczynę skierowania.
Lekarz POZ zleca badania diagnostyczne (znajdujące się w zakresie jego kompetencji) w celu potwierdzenia wstępnego rozpoznania.
W przypadku gdy pacjent objęty leczeniem specjalistycznym wymaga wykonywania badań kontrolnych, pozostających w związku z prowadzonym leczeniem, skierowanie na te badania wydaje oraz pokrywa koszty ich wykonania świadczeniodawca udzielający świadczeń ambulatoryjnej opieki specjalistycznej.
Lekarz ubezpieczenia zdrowotnego leczący chorego w poradni specjalistycznej zobowiązany jest po realizacji porady kompleksowej, do pisemnego informowania lekarza kierującego/POZ, do którego zadeklarowany jest pacjent o rozpoznaniu, sposobie leczenia, rokowaniu, ordynowanych lekach (w tym czasookresu ich stosowania i sposobu dawkowania) oraz wyznaczonych wizytach kontrolnych.
Rejestracja pacjentów odbywa się na podstawie zgłoszenia: osobistego, telefonicznego lub za pośrednictwem osoby trzeciej.
Lekarz kierujący ubezpieczonego do lekarza specjalisty, dołącza do skierowania: wyniki badań diagnostycznych i przeprowadzonych konsultacji, będących w jego posiadaniu, umożliwiających lekarzowi kierującemu postawienie wstępnego rozpoznania, stanowiącego przyczynę skierowania.
Lekarz POZ zleca badania diagnostyczne (znajdujące się w zakresie jego kompetencji) w celu potwierdzenia wstępnego rozpoznania.
W przypadku gdy pacjent objęty leczeniem specjalistycznym wymaga wykonywania badań kontrolnych, pozostających w związku z prowadzonym leczeniem, skierowanie na te badania wydaje oraz pokrywa koszty ich wykonania świadczeniodawca udzielający świadczeń ambulatoryjnej opieki specjalistycznej.
Lekarz ubezpieczenia zdrowotnego leczący chorego w poradni specjalistycznej zobowiązany jest po realizacji porady kompleksowej, do pisemnego informowania lekarza kierującego/POZ, do którego zadeklarowany jest pacjent o rozpoznaniu, sposobie leczenia, rokowaniu, ordynowanych lekach (w tym czasookresu ich stosowania i sposobu dawkowania) oraz wyznaczonych wizytach kontrolnych.